ความงามที่ถูกทอดทิ้ง

เธอพบความสงบในซากปรักหักพังของยุคสมัยที่ล่วงลับไปแล้ว ดวงตาของเธอถูกดึงดูดด้วยช่อดอกไม้ที่บอบบางในมือเธอ หน้าต่างที่ผุพังกลายเป็นเวทีของเธอ เป็นกรอบความคิดของเธอ